Ultieme verbazing en echte inleving

Een onvoorstelbare wereld waarin depressie een epidemie onder jongeren is geworden en vele zelfmoorden tot gevolg heeft. Een gruwelijke wereld waarin Het Programma deze epidemie op desastreuse wijze probeert te genezen door herinneringen te wissen. Een onwerkelijke wereld waarin Sloane en James iedere dag leven.  

De epidemie breidt zich steeds verder uit en kost het leven van steeds meer jongeren rondom Sloane en James. Dag in dag uit houden ze de schijn op en doen alsof ze niet kapot gaan van verdriet om maar niet in Het Programma terecht te komen. Het enige dat hen nog drijft is Het Programma ontwijken, zodat ze niet uit elkaars geheugen gewist zullen worden. Maar alles verandert als hun beste vriend sterft en hun hele toneelstuk in de war wordt geschopt. Depressie ligt op de loer en de programmeurs van Het Programma kunnen hen ieder moment komen halen.  

De epidemie wordt zo realistisch beschreven dat je na het lezen van Het programma niet verbaasd zult zijn als deze echt zou uitbreken. Suzanne Young grijpt je met de depressie en weet deze tijdens de heftige hoofdstukken zelfs op jou te laten overslaan. Young weet fictie en werkelijkheid op een merkwaardige manier samen te brengen, wat de impact van het verhaal enorm versterkt. Er wordt een dagelijks leven geschetst waarin jongeren zich kunnen herkennen; school, huiswerk, spijbelen en uitjes. Over dit herkenbare leven wordt een bizarre sluier van verdriet en depressie gelegd die gedurende het hele verhaal absolute verbazing oproept. Jammer genoeg gaat deze verbazing soms over in onbegrip, wat de hoofpersonages soms naïef laat lijken. Tegelijkertijd tilt deze verbazing het niveau van dit boek de hoogte in en maakt dit de lezer nieuwsgierig naar alle andere delen van de serie. Door de informatiedichtheid van het boek lijkt het wel alsof de andere delen geen opzichzelfstaande boeken zijn, een kleine misser.  

De heftige gebeurtenissen die elkaar snel opvolgen, laten al vlug zien dat dit boek meer voor de oudere jeugd en volwassenen geschikt is. De schrijfstijl straalt uit dat er van de lezer een bepaald niveau verwacht wordt, waarbij liefde geen onbekend terrein meer is. Voor zeer jonge lezers zal het boek ongrijpbaar zijn, terwijl jongvolwassenen zich goed in het gevoel van de eerste liefde zullen kunnen herkennen.  

Het programma zal je doen huiveren, verwarren, glimlachen van ultiem geluk en huilen van verschrikkelijk verdriet. Young weet een enorm scala aan emoties te vangen in één verhaal, waar zowel grote als kleine gebeurtenissen de lezer zullen raken op ongekend niveau. Young wist boeken te schrijven van een geweldige serie, waarbij het voelen van de emoties van de personages belangrijker is dan de verhaallijn zelf. Young weet dit doel te bereiken door zeer vlot en pakkend te schrijven. Ze houdt de lezer in de ban met pure verbazing bovenop echte inleving. Een magische combinatie.